Week 20 – Raad en programma

Maandagavond was de raadsvergadering. Dieptepunt van mijn nog korte politieke carriere. Er is een groot verschil tussen gelijk hebben en het ook krijgen. Maar even aan het begin te beginnen. Er lag aan het begin van de avond het stuk voor de uitkoop van de cateraar. Meer info daarover mijn vorige weblog van 9 mei. Daarna volgde de procedures over het collegeprogramma en de aanstelling van de wethouders. Over dat laatste kun je meer lezen in de goed becommentarieerde weblog van 12 mei. Het blijft raar dat geen van de wethouders het belangrijk vindt om de geest en letter van de wet na te leven. Is een onderhandelingsresultaat dan zo belangrijk? Schijnbaar wel want het blijft natuurlijk ook zuur dat er wordt gesproken over slechte financien, maar dat er klaarblijkelijk wel geld is voor consequenties van politieke onderhandelingen door 1,2 fte aan wethouders extra uit te geven. Ruim een ton per jaar. Daar gaat weer ruimte voor nieuw beleid. Het had de wethouders gesierd zelf het goede voorbeeld te geven om alle 5 een aanstelling voor 0,8 fte te aanvaarden. De motie, waarin het college wordt opgeroepen om de aanstelling van de wethouders budgetneutraal te laten verlopen door een toekomstige directeursfunctie niet op te vullen, is zwak.

Huishoudboekje
Even uitleggen. Stel je de gemeentelijke financien eens voor als dat van een ieder van ons met een betaal- en een spaarrekening. Op de betaalrekening ontvangen we ons salaris of uitkering en betalen we onze maandelijkse lasten. Elke maand zijn de uitgaven hoger dan de inkomsten. Om toch rond te blijven komen, schuiven we geld vanaf onze spaarrekening naar de betaalrekening. Dat vreet natuurlijk aan onze reserves en als bijvoorbeeld de koelkast stuk gaat kunnen we die niet betalen. Als je dan op een bepaalt moment beslist dat je toch voor de nieuwe koelkast moet sparen zul je dus wat moeten doen aan je uitgaven en in ieder geval niet meer aan je spaargeld komen. Voor leuke uitjes en vakanties heb je dus de eerste tijd geen geld.

Hoop op ongelijk
Nou, de keus voor het sparen heeft de gemeente gemaakt. Maar men gaat wel gewoon door met extra uitgaven (bijv. een wethouder of....) en men beperkt zich niet op uitgeven vanuit de spaarrekening (de Junushoff). Daarnaast heeft men allerlei groepen vertelt dat als er straks geld over is, men daar in gaat investeren. Volgens de ChristenUnie is dat een wassen neus. Er is geen geld, er zijn geen overschotten te verwachten, en ondertussen wordt iedereen rustig gehouden met beloftes. Voor ouderen en jongeren is er volgens ons nauwelijks iets te verwachten in dit akkoord. We kijken uit naar de programmabegroting, om te kijken welke echte keuzes dit college maakt. En ik hoop dat ik ongelijk krijg.

Ruimte zonder geld
Graag had ik positief kritisch gereageerd op het collegeprogramma. Heus ik ben op zoek geweest. Positieve dingen die ik heb gevonden zijn met name de steun voor Ons Pardon (overigens niet gesteund door collegepartij VVD!) en huisvesting van scholen. Maar omdat het allemaal zo vaag is en de coalitiepartijen een zeer gesloten front vormen hou ik me maar even rustig. Al met al, een onbevredigend resultaat van 6 weken beslotenheid. Het enige positieve wat ik er aan zie, is dat nog niet alle beleid is dichtgetimmerd en dat er ruimte blijft voor nieuw beleid zonder geld.

Woensdag: WERV-dag

In redelijk vol Cinemec bespreken we als gemeenteraden in de WERV (Wageningen, Ede, Rhenen en Veenendaal) de toekomst van het Binnenveld. Gaan we het volbouwen, houden we het open, zetten we in op natuur, recreatie of landbouw? Vragen waar we ons over moeten buigen en gezamelijk tot een visie moeten komen. De gemeenten zien allen de meerwaarde van openhouden.  Hoe en wat, zal nader moeten worden uitgewerkt. ’s Middags een excursie naar het kazerneterrein in Ede. Een gebied met heel veel ruimte en natuur, dichtbij het station, een gebied met kansen en uitdagingen. Veel geleerd over de ontwikkelingen in en om Ede.

Donderdag

Het afscheid van Jochem Borgesius kan ik vanwege werkverplichtingen niet meemaken. Jochems bestuurlijke wijze van werken kon niet altijd mijn instemming wegdragen, maar hij was een aimabel mens, die ging voor zijn idealen.

Vrijdag

ChristenUnie congres van vrouwelijke raadsleden en fractievoorzitters. Leuk om elkaar te zien en elkaar op te bouwen. Daarnaast natuurlijk voor mij een uitgelezen kans om weer van alles te leren van meer ervaren raadsleden en contacten op te doen.

Zaterdag

Bijeenkomst van de Adviesraad Multicultureel Wageningen in het WICC. Wat mij het meest opviel is dat de huidige nota voor minderheden zo negatief is opgesteld. Allochtonen hebben geen baan, taalachterstand, komen nauwelijks op school etc. ‘Tuurlijk moeten we kijken waar de problemen zijn, maar ons in ons beleid toch ook richten op de kansen en de mogelijkheden die de gemeente kan geven. Bijvoorbeeld ook in het creeren van banen binnen de gemeente zelf voor ambitieuze allochtone vrouwen met kwaliteit. Het opzetten van vrouwennetwerken is goed, maar we moeten ook een stap verder kunnen. Werk is daarvoor een belangrijke voorwaarden. Genoeg stof om over na te denken.

Weer een drukke week. Maar deze weken zal ik me vooral richten op informatievergaring. En dat kost nu eenmaal tijd.