Blog

De zomervakantie is voorbij. Voor mij betekent dat weer terug aan het werk op de hogeschool. Ik weet niet hoe het u vergaat, maar bij terugkomst ben ik altijd even bezig met alle vakantieverhalen. Waar ben jij geweest? Wat heb je gedaan? Hoe was het weer? Tijd en interesse voor elkaar.  

De laatste weken van dit raadsjaar waren bizar druk. Een aantal grote, belangrijke onderwerpen moesten voor de zomer behandeld worden. Een nieuw beleid inkomenszekerheid, een nieuw bomenbeleid, extra geld voor de bblthk en meer.

Hulp of samenwerking, het klinkt redelijk hetzelfde. Maar er is een groot verschil.

Er zijn speciale sites waarop staat waar je het op feestjes maar beter niet over kan hebben. Geloof, politiek en geld lijken no-go’s. Wat mij betreft kan afsteken van vuurwerk met oud en nieuw daar aan worden toegevoegd.

Zuchten. Ik heb het de afgelopen weken vaak gedaan. Over het onrecht in de wereld, de manier waarop met de natuur omgaan, de plannen die nu uit Den Haag komen. Grote dingen die me een gevoel geven van onvermogen en me zo klein maken.

Ik houd erg van puzzelen. Ik pak een grote plaat en begin met het leggen van de randjes. Bij het leggen van de eerste randjes zie ik al dat het nooit zal passen en de bovenste rijen over de rand vallen. Dan is de keus óf een grotere plank óf een kleinere puzzel.

Als ik ‘s avonds terugrijd via Amsterdam naar Wageningen, na een bezoekje aan mijn ouders, blijft het licht. Niet zo zeer door de vele lantaarnpalen, want daar worden er gelukkig steeds meer van uitgeschakeld, maar door een volledig lichtgevend casino en gigantische lichtgevende billboards op palen en distributiekubussen.

Als raadslid zijn we in verschillende momenten van beslissingen maken voor Wageningen actief. Vooraf bij bijvoorbeeld goedkeuren van bouwplannen of de verdeling van geld. Daarna volgen we of het werkt en kunnen we eventueel de uitvoering aanpassen.