Blog

Er zijn speciale sites waarop staat waar je het op feestjes maar beter niet over kan hebben. Geloof, politiek en geld lijken no-go’s. Wat mij betreft kan afsteken van vuurwerk met oud en nieuw daar aan worden toegevoegd.

Zuchten. Ik heb het de afgelopen weken vaak gedaan. Over het onrecht in de wereld, de manier waarop met de natuur omgaan, de plannen die nu uit Den Haag komen. Grote dingen die me een gevoel geven van onvermogen en me zo klein maken.

Ik houd erg van puzzelen. Ik pak een grote plaat en begin met het leggen van de randjes. Bij het leggen van de eerste randjes zie ik al dat het nooit zal passen en de bovenste rijen over de rand vallen. Dan is de keus óf een grotere plank óf een kleinere puzzel.

Als ik ‘s avonds terugrijd via Amsterdam naar Wageningen, na een bezoekje aan mijn ouders, blijft het licht. Niet zo zeer door de vele lantaarnpalen, want daar worden er gelukkig steeds meer van uitgeschakeld, maar door een volledig lichtgevend casino en gigantische lichtgevende billboards op palen en distributiekubussen.

Als raadslid zijn we in verschillende momenten van beslissingen maken voor Wageningen actief. Vooraf bij bijvoorbeeld goedkeuren van bouwplannen of de verdeling van geld. Daarna volgen we of het werkt en kunnen we eventueel de uitvoering aanpassen.

Niet dat het wereldnieuws er nu zoveel mooier uitziet dan drie weken geleden……. Maar toch wil ik deze week graag weer een hoopvol stukje schrijven. Daar zijn een aantal redenen voor.

Er zijn van die weken dat stukjes makkelijk op het scherm verschijnen. Dit was niet zo'n week. Of het nou kwam door de oorlogsdocu over Oekraïne, de dood van Navalny, Israel, Gaza, schietpartijen. Of dichterbij berichten over jongeren die het leven niet meer aan konden? Vrienden die de diagnose kanker krijgen. Zo’n week heeft u waarschijnlijk ook wel. En dan maak ík me druk over gratis hondenpoepzakjes of te kappen bomen in een gemeenteraad!