Wagenings collegeprogramma op financieel drijfzand

Vorige week verscheen het collegeprogramma 2006-2010. Belangrijk speerpunt voor de Wageningse collegepartijen is een solide financieel beleid. De financiële onderdelen in het akkoord stellen zwaar teleur. De bekostiging van de plannen is onduidelijk, terwijl vaagheid troef is in het beschrijven van het herstel van de zwakke financiële positie.

Onduidelijke financiële plannen
Bar weinig, volgens mij. Veel mooie woorden, maar weinig concrete actie. Extra middelen worden uitgetrokken (ca 6 ton) voor nieuw beleid. Maar nergens staat hoe dat bekostigd wordt. Het collegeprogramma meldt alleen maar dat het college met voorstellen moet komen voor ombuigingen, taakstellingen of efficiency kortingen. Dat is te vaag. Het maakt een goede afweging onmogelijk. Nieuw beleid klinkt prachtig, maar als je niet weet welk bestaand beleid daarvoor vervalt, kan het resultaat flink tegenvallen. En daar komen dan nog uitgaven bovenop voor bijvoorbeeld de extra wethouder. De ambtelijke notitie geeft een negatief begrotingssaldo van -330.000 Euro aan. Met de nieuwe uitgaven alleen is er dan al een tekort van 1 miljoen. Geen woord hoe dat concreet gedekt wordt.

Wassen neus
Volgens het collegeakkoord worden alle meevallers in het saldo van de jaarrekening gebruikt om het weerstandsvermogen te versterken. Dat is een wassen neus, om meer dan 1 reden. De afgelopen collegeperiode is het saldo steevast negatief geweest. Gemiddeld bijna 5 ton negatief per jaar. Dat geld wordt bijgepast uit, inderdaad, de reserves. Nu bieden resultaten uit het verleden geen garantie voor de toekomst. Maar toch…

Bovendien zegt het saldo, of de meevaller in het saldo, heel weinig over het weerstandsvermogen. Een voorbeeld. Als tijdens het jaar een onverwachte tegenvaller wordt bekostigd door geld uit de reserve te halen, dan heeft dat geen invloed op het jaarsaldo. De uitgave is dan gedekt door inkomsten uit de reserve. Ondanks het neutrale effect op het saldo, is de reservepositie en daarmee het weerstandsvermogen toch minder geworden. Het meest recente voorbeeld is dat van de voorgestelde afkoop van cateraar Hutten bij de Junushoff. De afkoopsom wordt simpel betaald uit de onbestemde reserve. Als het beoogde college het weerstandsvermogen echt wil verbeteren, dan hadden er heel strakke regels moeten komen over het graaien uit de reservepotten.

Speerpunten komen er bekaaid vanaf
Het ouderen- en jeugdbeleid, vooraf betiteld als speerpunt door de nieuwe collegepartijen, komt er ook erg bekaaid af. Extra middelen worden er niet voor uitgetrokken. Pas als er financiële meevallers zijn die niet uit de jaarrekening voortvloeien, mogen ouderen en jongeren op extra geld rekenen. Van harte hoop ik op financiële meevallers. Maar het invullen van een speerpunt door dit af te laten hangen van meevallers is wel een heel merkwaardige en onzekere invulling.

Een interessante uitsmijter in het akkoord is die over de OZB. OZB-tarieven zullen – tenzij dit echt niet anders kan - niet meer stijgen dan trendmatig. Wat zijn daarvoor dan de criteria? De rek in de begroting is al helemaal verdwenen, staat in de ambtelijke notitie. En die notitie houdt nadrukkelijk wél rekening met de maximaal toegestane verhoging van de OZB. Zelfs met die maximale OZB verhoging is het tot aan 2009 beroerd gesteld met de weerstandscapaciteit, aldus de notitie.

Keuzes?
Het nieuwe collegeprogramma biedt onvoldoende financieel houvast. Het is onduidelijk hoe nieuw beleid wordt betaald. Moeilijke keuzes worden vooralsnog uit de weg gegaan. Verbetering van de financiële positie zoals dit akkoord voorstelt, is weinig effectief. Een gemiste kans.

Jan Dijkstra
Lid steunfractie ChristenUnie