Hij groeide op in Alkmaar, maar kijkt daar niet graag op terug, als het zijn schoolperiode betreft. "Ik had weinig vrienden en werd op de basisschool ook gepest. Als je dan naar de middelbare school gaat, hoop je dat het minder wordt. Maar ook daar viel ik er buiten. Ik had 1 of 2 vrienden." "Ik was niet zo sportief als de andere jongens. Ik hield alleen van paardrijden. Daardoor heb ik me meer gericht op leren. Je zoekt je sterke punten op en dat waren mijn cijfers."

Boswandeling

Terwijl klasgenoten in tussenuren op het schoolplein hingen, werkte de jonge De Haan aan zijn huiswerk. "Daardoor had ik na schooltijd tijd om met mijn moeder te gaan wandelen in het bos. Ook vond ik het fijn om boeken te lezen of te puzzelen."

Studententijd

De Haan kan er nu vrij eenvoudig over praten, omdat zijn leven vanaf zijn studententijd nogal is veranderd. Hij verruilde Alkmaar voor Ede om daar journalistiek te sturen. "Ik constateerde bij mezelf dat ik erg teruggetrokken was. En daar wilde ik wat meer vanaf."

Wageningen

Ongemerkt gebeurde dat in een studentenflat in Wageningen. "In Ede hadden ze geen kamer voor me. Daarom kwam ik in Wageningen terecht. Daar waren mijn leeftijdsgenoten heel erg open en kon ik wat makkelijker sociale contacten aangaan." Politiek De student journalistiek ontwikkelde een groeiende interesse in de (lokale) politiek en sloot zich aan bij de ChristenUnie. Een moedige stap voor een nogal verlegen iemand, vond hij zelf ook. "Maar binnen de partij ging het steeds beter. Ik moest zo nu en dan het woord doen en daar kreeg ik steeds meer plezier in." Er verschijnt een bescheiden lach op zijn gezicht als het over die periode gaat. "Ik zie het wel als een overwinning op mezelf, ja", vertelt De Haan op de bank in zijn huis. "Ik voel me nu vrij in de gemeenteraad en durf anderen eerder aan te spreken. 10 jaar geleden had ik me ook niet voor deze rubriek durven op te geven."

Zelfverzekerd

Dankzij het volgen van zijn passie, politiek, zit er nu een zelfverzekerd politicus op de bank. Die met trots naar zijn met ChristenUnie-ballonnen spelende kinderen kijkt. "We wonen hier fijn, ik heb het naar mijn zin in de politiek en mijn werk als eindredacteur van het christelijke tijdschrift Het Zoeklicht bevalt me goed. Al wil ik in de toekomst wellicht wel minder werken en actiever zijn in de politiek. Veel andere grote ambities heb ik niet."

Bron: Gldstemt.nl