De eerste bobo-dag
maandag 08 mei 2006
In deze weblog wil Monique Heger, raadslid voor de ChristenUnie, een inkijkje geven in de politieke keuken van Wageningen. Wat gebeurt er achter de schermen?
In het verslag van week 18 leest u vooral over vrede. De opening van 'de Vredesfabriek', stilte en kippenvel op 4 mei en de viering van 5 mei met het defilé in nieuwe opzet.
Herdenken en vieren
Maandagavond was de opening van ‘de Vredesfabriek’. Een project van stichting vredeseducatie dat op initiatief van de lokale raad van kerken naar Wageningen is gehaald. Er doen vele scholen, kerken en het 4/5 mei comite mee om het verder te promoten en er aan deel te nemen. Het is een leuke interacieve tentoonstelling voor jongeren tussen 10 en 15. Er wordt een link gelegd tussen oorlog en vreden en wat je daar zelf ook aan bijdraagt op jou kleine niveau. Tolerantie, niet pesten, respect; zaken die soms wat op de achtergrond dreigen te raken. Schijnbaar is het niet meer normaal om je eigen rotzooi op te ruimen, om mensen geen bloedneus te slaan als je ‘m per ongeluk aanraakt in het voorbijlopen. Mensen zijn er Voor Elkaar, was de leus van de ChristenUnie deze periode; tijd om dat waar te maken.
Nieuwbouw
Dinsdagavond was de informatieavond voor het nieuwe project Diedenoort, Mouterij, Pantarijn. Een locatie waar, op een inbreidingslocatie, aardig wat huizen gebouwd kunnen gaan worden, vooral ook in de middenklasse woningen. Een categorie waar we er momenteel veel te weinig van hebben. De raadzaal was overvol, (hoe zou het nou toch komen dat dat bij een raadsvergadering niet zo is?!) er was een goede presentatie waarna een ieder zijn vragen konden stellen. Er waren veel vragen maar allemaal opbouwend van aard. Veel mensen hadden het gevoel dat hun eerdere opmerkingen waren meegenomen.
Vragen die ik zelf mee zal nemen zijn: wat gebeurd er met de extra verkeersdruk op de kruising Vergersweg/Churchilweg en komen er genoeg speelplekken voor kinderen in de nieuwe buurt. Het project is redelijk interactief met de bewoners aangepakt. Een methode die mijns inziens veel vaker mag worden toegepast.
Stil
Op woensdag een uitnodiging gekregen voor het afscheid van wethouder Zuiderveen Borgesius. Zouden ze er inmiddels uit zijn dan op het stadhuis? Het blijft nog steeds verdacht stil.
Donderdag 4 mei. Dodenherdenking. Een stille tocht langs het Joods monument en eindigend bij het monument voor de Gevallenen. Een kippenvelmoment op het moment dat we daar het Wilhelmus zongen na een moment van stilte. Zonder deze herdenking is er geen feest mogelijk. Het aansteken van de vlam luidde dat feest om 0.00 uur in.
Bevrijdingsdag was een groot feest en mijn officiele eerste bobo dag. De fractievoorzitters waren uitgenodigd bij de herdenkingsbijeenkomst in de Johannes de Doperkerk en mochten daarna plaatstnemen op de tribune achter de burgermeester en de Commissaris van de Koningin. Het blijft een raar gevoel om zo in de watten te worden gelegd. Het geeft je echter wel de mogelijkheid om te zien wat er allemaal gebeurd achter de schermen van het feest door de vele vrijwilligers en werkers. Hard werk en lange dagen. Het was mijns inziens een groot feest. Daarbij heb ik enkel goede reacties op de nieuwe opzet van het defilé gehoord. Belangrijk om dit feest te blijven behouden voor Wageningen.
Het was druk deze week. Ik hoop dat het volgende week wat rustiger wordt. Hoewel... een avond vrijmaken voor de bekenmaking van het nieuwe collegeprogramma zou ook niet onaardig zijn.
Raadslid ChristenUnie Wageningen
Reacties op 'De eerste bobo-dag'
Geen berichten gevonden
Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.