Openbaarheid

1. Openbaarheid van onderhandelingen staat niet in het verkiezingsprogramma van de ChristenUnie. Het staat ook niet bij de 10 speerpunten van de ChristenUnie (zie de website www.wageningen.christenunie.nl). Pronken is daarom niet de juiste aanduiding.
Wel heeft de ChristenUnie in antwoord op de vraag van de Stemwijzer aangegeven dat de onderhandelingen in openbaarheid gevoerd moeten worden. Openheid is dus inderdaad de insteek van de ChristenUnie geweest. 

Berichtgeving
2. De berichtgeving is eenzijdig. Niet alle besprekingen vinden achter gesloten deuren plaats. De start (waaronder 1-op-1 gesprekken) was openbaar. Ook de vervolgvergadering van alle partijen en die van de beoogde collegepartijen was openbaar. Afgesproken is dat iedere fractie de vrijheid heeft om de resultaten van iedere schrijfsessie aan anderen kenbaar te maken. Ook is de terugkoppeling vanuit de schrijfgroepen openbaar. Ik vind de berichtgeving in o.a. Gelderlander en op WageningenKiest te eenzijdig. Het is niet zo zwart-wit. 

Compromis over openbaarheid
3. Iedereen die bij de openbare bijeenkomsten was, weet dat de ChristenUnie fors heeft gediscussieerd over de openheid. De ChristenUnie wilde inderdaad meer openheid en heeft daar hard voor gevochten. Dit feit kom ik niet tegen in de berichtgeving en dat geeft een onjuiste indruk van de inzet van de ChristenUnie.
Enkele andere fracties bleken andere ideeen over openheid te hebben. Uiteindelijk rolt daar een compromis uit. Meer openheid dan bijv. PvdA en CDA wilden, maar minder dan ChristenUnie en SP wilden. Dat er van beloften helemaal niets over blijft, of dat principes niet van belang meer zijn, doet geen recht aan de inzet van de ChristenUnie. 

Compromissen op inhoud
4. De ChristenUnie heeft diep nagedacht of de beperkte beslotenheid acceptabel is. Uiteindelijk maak je een balans op. Het is duidelijk dat niet alle wensen van iedere fractie, die aan het college wil deelnemen, bereikt kunnen worden. Geen van de fracties heeft immers een meerderheid en er zijn altijd allerlei punten waarop partijen verschillen. De balans tussen een deel van je wensen gehonoreerd zien en een deel niet (het compromis) is niet makkelijk. Maar: als iedere partij vasthoudt aan alle beloften, dan komt er eenvoudigweg nooit een college. 

Machtswellust
5. Machtswellust is beslist geen reden. De ChristenUnie ziet haar punten graag verzilverd. Deelname aan het college betekent dat zaken als goedkope woningbouw, goed sociaal beleid en financien die op orde zijn, verwezenlijkt kunnen worden. Het gaat niet om macht om de macht. Het gaat erom dat de ChristenUnie een bepaalde visie heeft. Dat de ChristenUnie ervan overtuigd is dat die visie goed is voor Wageningen. Deelname aan het college geeft geweldige kansen om aan die visie te werken.  

Overeenkomsten met SP
6. Belangrijke delen van het programma van de SP en de ChristenUnie komen overeen. Daarom vindt de ChristenUnie het jammer dat de SP niet verder onderhandelt. Nog voordat de inhoudelijke bespreking is gestart, doet een belangrijke fractie al niet meer mee. Met elkaar hadden we veel kunnen bereiken. Ik heb respect voor de vasthoudendheid van de SP op een voor hen aangegeven speerpunt. De ChristenUnie had ook goede hoop dat we er samen uit zouden komen. Onder de voorwaarden rond bestuurlijke verantwoordelijkheid zegt de SP immers 'Alles is bespreekbaar. SP wil eerst argumenten horen'.  

Balans
7. De SP heeft uiteindelijk een andere afweging gemaakt dan de ChristenUnie. Nogmaals, respect daarvoor. De ChristenUnie heeft een moeilijke keus moeten maken waarbij de balans naar de andere kant uitviel. Ik vind het jammer dat (zoals ik het bericht en de reacties lees; ik kan me vergissen) de suggestie gewekt wordt dat de ChristenUnie gemakkelijk uitgangspunten en wensen aan de kant zet. Hopeijk heb ik dat beeld nu bij kunnen stellen. 

Jan Dijkstra
Bestuurslid en mede-onderhandelaar ChristenUnie