Stemadvies

Het kan u niet ontgaan zijn; morgen (22 nov. 2006) zijn de verkiezingen. Bij terugkomst uit het warme zuiden afgelopen vrijdagavond, waren er twee dingen die me opvielen.
Er lagen twee dikke enveloppen met stukken voor de komende week. Of ik die maar even voor donderdag met mijn fractie wil hebben besproken. Belachelijk! Maar daar de volgende keer over.
En daarnaast de peilingen! Welke van de tig?! Ze waren sinds mijn vertrek aardig gewijzigd (geen causaal verband trouwens). Het CDA lijkt/leek wat afstand te nemen van de PvdA. Voor de ChristenUnie een goede zaak denk ik. Ik hoop dat al die ‘strategische kiezers, zich nu niet ‘gedwongen’ zullen voelen om ‘toch’ maar voor het CDA te kiezen terwijl hun hart zegt dat ze ChristenUnie moeten stemmen. Ik zou u willen zeggen: als u bent voor een christelijk gefundeerde sociale politiek, die gaat voor mensen en voor duurzaamheid, dan zou ik zeggen volg de stem van uw hart en stem ChristenUnie.

Visie vs. waan van de dag
Tijdens mijn vakantie heb ik het nieuwe boek van André Rouvoet gelezen. Een boek wat mij als ChristenUnie-raadslid helpt om te zien hoe men als kleine partij in de kamer ook worstelt met het ‘frustrerende’ gevoel van gelijk hebben, maar geen gelijk krijgen. Daarnaast geeft het een belangrijk inzicht in waar de ChristenUnie voor staat. Samen met het boek van Arjo Klamer, In Hemelsnaam, zijn het boeken die me in het laatste jaar erg hebben geholpen om wat meer visie te krijgen op mijn eigen politieke visie. Als raadslid word je snel gezogen in ‘het pluche’, de ad-hoc werkelijkheid van het politieke werk van Wageningen. Maar in essentie zou het daar niet (alleen) over moeten gaan. We voeren allemaal politiek uit onze eigen visie: over wat volgens ons als het goede leven zou moeten gelden. Dat debat, over onderliggende visies, zou wat mij betreft wat vaker gevoerd mogen worden. Dat geeft duidelijkheid en stabiliteit in de politieke waan van de dag.

Generaal Pardon: Christelijke plicht
Voor onze eigen plaats, Wageningen, is het natuurlijk erg belangrijk wat de uitkomst van deze verkiezingen is. Het gaat er hier nu natuurlijk om of er een mogelijkheid zal komen voor een Generaal Pardon. Ook in mijn eigen omgeving ken ik mensen die in grote spanning zitten over de uitkomst van morgen. Komt er nu eindelijk duidelijkheid, of moeten ze nog langer wachten. Deze weblog typend hoor ik Balkenende echter weer zeggen dat hij daar niet voor is. Ik snap dat niet. In mijn visie is het onze (christelijke) plicht om te zorgen voor de vluchteling. Dat betekent dat er voor vluchtelingen een ruimhartige opvang in ons land mogelijk moet zijn. Daarom hoop en bid ik omp een meerderheid in de Tweede Kamer die hier voor is.

Kabinet Rouvoet I
Verder hoorde ik vanavond tijdens Politiek in de Regio (elke dinsdag tussen 7 en 9 op DaluxFM) de voorspellingen van presentatoren Ruben Koops en Andre Petter. Volgens de eerste wordt Bos de nieuwe premier en wordt de coalitie gevormd door PvdA, SP, GL, ChristenUnie en PvdD. Petter koos voor Balkenende IV, met een coalitie van CDA, PvdA, ChristenUnie. Met die laatste coalitie zou ik goed kunnen leven. Wat mij betreft heet het kabinet echter Rouvoet I. Dromen moet mogen! 

(daarin ben ik trouwens niet de enige, zie http://www.cvkoers.nl/artikelen/het_kabinet-rouvoet.php)

Monique Heger
Raadslid ChristenUnie Wageningen

PS. einde van de week meer over de dikke enveloppen en wat ik daar van vind.