Mijn uitgangspunten

Op=Op Wat je niet hebt, kun je niet uitgeven. Onze ideeën zijn goed, maar dan moeten we ze wel kunnen betalen. Dat vergt keuzes om dingen niet of later te doen.
Rentmeesterschap. Zorg voor elkaar en zorg voor de schepping. Belangrijke thema’s voor een christen. We hebben de aarde gekregen om haar te beheren. Goed te beheren. Daarom ben ik blij met de ambities van het coalitie akkoord op groen en sociaal gebied. En blij dat we daar als ChristenUnie aan mogen bijdragen.

De overwegingen.

Eigenlijk heb ik de afgelopen week mijn zegeningen eens geteld. En ook nagedacht over waar ik me zorgen over maak, en waar ik zegen over zou willen vragen. Ik heb ze geschaard onder een verdrietig en een blij gezichtje.

Verdrietig

De kop op de voorkant van de Volkskrant zaterdag stemt me verdrietig: ‘ Weer een sterke man’, over de komst van Bolsonaro in Brazilie. De sterke man is in opmars. Ik zie vooral een boze man in opmars. Mannen die angst prediken en groepen tegen elkaar opzetten. Het ondermijnt ons vertrouwen in elkaar en in de samenleving. Het brengt ons angst. Angst voor elkaar en bouwt letterlijk en figuurlijk hoge schuttingen.

Verdrietig word ik ook van het gevoel dat een deel van onze burgers zich niet gehoord voelt. Dat het ons niet lukt om vertrouwen naar al onze burgers uit te stralen. Dat het ons niet lukt om hen het gevoel te geven dat we, ondanks onze verschillen, samen werken aan het goede voor deze stad.

Verdrietig word ik natuurlijk ook van onze begroting. Grote tekorten die we nu nog niet kunnen dichten. We geven meer uit dan wat we hebben. Op zou Op moeten zijn.

Verdrietig word ik ook van de zorgen in het sociaal domein. De groeiende vraag naar zorg en jeugdzorg in het bijzonder stemt me bezorgd. In die zorg kunnen we ons geen Op=Op veroorloven, maar we zullen in het komende jaar flink met elkaar moeten stoeien om keuzes te maken in dit deel van de begroting.

Verdrietig word ik ook van het bericht over Lara. Vanaf deze plek wil ik haar sterkte, doorzettingsvermogen en herstel wensen. Ik mis haar en haar drive voor een mooier en beter Wageningen.

Blij

Ik ben blij met stuk in de Volkskrant afgelopen maandag met de titel “Vertrouwen schenken maakt de wereld mooier’. Een oproep van een huisarts om elkaar weer meer te vertrouwen te geven. Mooi als tegengeluid tegen de ‘boze man’. Hij schrijft: ‘Zoeken naar Controle over je leven, maakt onzeker en angstig. We zijn zo gaan geloven in de maakbare samenleving dat we schijnbaar moeilijk kunnen leven met zaken die we niet kunnen beheersen.’ Dat geldt voor ons als persoon, maar ook als gemeente. Onze regeltjes geven schijnzekerheid over maakbaarheid. Ik ben dan ook blij dat we in onze gemeente een vertrouwensexperiment hebben aangedurfd. Hulde aan de wethouder die het aandurfde om los te laten en het controle denken te doorbreken. Vertrouwen in mensen lijkt te werken.

Ik ben blij met onze deelname in het college. Na zoveel jaar hard te werken mogen we nu onze ambities in dit college verder handen en voeten geven. Veel van onze verkiezingspunten zitten in het coalitieprogramma. Klimaat, fietsen, mobiliteit, energie. Maar ook de zorg voor onze ouderen en jeugd. En de waardering voor talloze vrijwilligers.

Ik ben blij met de zovele initiatieven in de stad. De maatjes projecten, de voedselbank, Stichting present, en ik doe er vele, vele tekort door ze hier niet te noemen. Onze stad is een sociale, groene stad en dat blijkt uit de betrokkenheid van onze burgers. Daar ben ik blij mee. Ik ben ook blij met de ontwikkeling van onze stad in werkgelegenheid, bij de WUR, door het WOC. Betrokken ondernemers die zich in willen zetten voor de stad. Ik zie bloembakken in de bevrijdingsstraat, en leuke festivals door de stad gedurende het jaar. Maar ook hier doe ik velen tekort.

Ik ben ook blij dat in onze stad haar burgermeester hand in hand met zijn lieve vrouw door de Hoogstraat kan wandelen zonder politieagenten om hem heen. (Trouwens, ik ben ook blij dat ik zelf met mijn eigen vrouw hand in hand door de Hoogstraat kan wandelen). Het zegt iets over een stad waarin in het nog veilig wonen is.

Onder de streep

Kijken naar mijn lijstje Blij en Verdrietig, maak ik een balans op. En voel me overall een gelukkig mens. Ik leef in een stad waar vertrouwen in elkaar groot is en ik zie de kansen die ons geboden worden en een raad en college die daar mee voor uit willen.

Maar hoe dan

De gaten in de begroting moeten worden gedicht. Dat is onze opdracht. Onze goedkeuring voor een niet sluitende begroting is eenmalig. We hebben beloofd om te gaan voor en financieel fitte gemeente. Als ChristenUnie stemmen we nu in omdat we de ambities en de startup van het college zien. Maar als ChristenUnie willen we oproepen om als raad in januari, voor de kadernota, met een lijstje van mogelijke bezuinigingen te komen. Met keuzes. Er zal iets moeten veranderen.

Vertrouwen in elkaar, en in de burgers van de stad wil ik ook benadrukken. Onze participatie trajecten blinken niet altijd uit in zorgvuldigheid. Meer nadruk moet liggen op zorgvuldige communicatie en goed afronden van trajecten. We zijn blij met de initiatieven rondom de Olympiahal, maar maken ons zorgen over de Eng en andere gestarte projecten. Afmaken waar je aan begon, zei mijn moeder altijd. Dat was een wijze raad. En daar roep ik het college ook toe op!

Zorg voor de schepping moeten we doen. Dat zitten in grote en in kleine dingen. Er is nog steeds veel papier en plastic in omloop. Bijvoorbeeld bij reclame folders. Als ChristenUnie zouden we graag willen dat er minder reclame wordt rondgebracht, en in de papierbakken verdwijnt. Nu moet je TEGEN reclame zijn met een NEE sticker op de deur. Maar waarom het niet omdraaien. Mensen die reclame willen ontvangen plakken een JA sticker op hun brievenbus. Ik snap dat dit verwarring op kan leveren, dus een goede introductie is nodig. Maar vele steden zijn ons met positieve ervaringen voorgegaan.

Ook de circulaire economie heeft onze aandacht. Als gemeente doen we al ons best. We kopen al zoveel mogelijk lokaal in en recyclen wat we kunnen. Maar wat ons betreft mogen we ook verder kijken. Veel gebouwen staan regelmatig leeg. Bijvoorbeeld op zondag. Kerken groeien en zijn op zoek naar ruimte op die lege zondagochtend. Regels belemmeren hen nu om gebruik te maken van de grote ruimtes die er echt wel voorhanden zijn. Meer samen gebruik van gebouwen maken, in onze kleine stad, moeten we volgens de ChristenUnie stimuleren.

Afrondend

Meneer de voorzitter, ik ben blij met onze stad, ons college en ons coalitie programma. Maar ik maak me ook zorgen. En ik roep ons als raad op daar gezamenlijk aan te werken. Ons raadsweekend was een mooie stap waarin we elkaar hebben leren kennen en plannen voor een goede samenwerking hebben afgesproken. Ik wil afsluiten met een wens. Heb je naaste lief als jezelf. Daar begint wat mij betreft een betere wereld. En daar wordt niemand slechter van!

Dank u wel