Blog

Als ik zaterdag richting de Hoogstraat ga, stop ik mijn linnen (boodschappen)tasjes in de fietstas. Gratis plastic tasjes worden nauwelijks meer verstrekt. Een goede zaak; zo haal ik steeds minder plastic afval in huis. Raar dan eigenlijk, dat er nog steeds ongevraagd zoveel papieren afval via de brievenbussen onze huizen binnenkomt.

Deze week hebben we de behandeling van de jaarlijkse gemeentelijke begroting afgerond. Als gemeente denken we dat we de komende jaren meer geld uit gaan geven dan er binnenkomt. Dat is niet verstandig vindt de ChristenUnie.

De Volkskrant van vorige week zaterdag opende met de kop ‘wéér een sterke man’. Een artikel over de presidentsverkiezingen in Brazilië en ‘boze’ machthebbers in de wereld. Twee dagen later stond er in dezelfde krant een ingezonden brief over ‘Vertrouwen in elkaar’.

Het is herfstvakantie. Bij mij thuis komen dan de Jan van Haasteren puzzels op tafel. U kent ze mogelijk wel, van die overvolle tekeningen en 1000-en gelijksoortige stukjes, waarbij je na het openmaken van de puzzeldoos geen benul hebt waar je moet beginnen. Mijn strategie: eerst de zijkanten, dan de grote vlakken en dan langzaam de grote hoeveelheid humoristische taferelen invullen. Gedurende het puzzelen zie je steeds meer details en aan het eind lijkt alles dan best logisch in elkaar te zitten.

Ehud. Ik weet niet of u ooit van hem gehoord heeft. Hij is één van de vele leiders die Israël ooit bestuurde. Hij kiest zijn eigen weg, om zijn God en zijn volk te dienen. U kunt in het Bijbelboek Richteren, in hoofdstuk drie, over hem lezen.. Het is een spannend, maar ook wat onsmakelijk verhaal. Gelukkig heeft het ook wel weer een zekere geestigheid. Daar houd ik wel van. 

Ik weet niet hoe het u vergaan is natuurlijk, maar mijn vakantie was erg rustgevend. Een aantal weken los van werk en gemeenteraad na een half jaar bikkelen was fijn. Geen wifi, geen tv. Rust. Het is nu de kunst dat vast te houden; om mezelf niet overal druk over te maken.