Uit de raad | Rust
We leven in een bijzonder tijd. Foto’s van gevaccineerde mensen komen langs op socialmediaplatforms waar vroeger de versgebakken cupcakes verschenen. We verruilden onze bureaustoelen voor keukenkrukjes en stelden onze vakanties en trouwerijen uit, van 2 maanden, naar een jaar, naar….? God mag het weten. En dat is één ding wat wel zeker is.
Maar er lijkt wat licht te komen. Met steeds meer mensen die gevaccineerd zijn, kan “het oude” ook weer terugkeren. Maar wil ik dat wel; volledig terugkeren naar “het oude”? Corona heeft ook een aantal positieve bij-effecten gehad, zoals het omkijken naar elkaar. En hoewel het de eerste maanden beklemmend was, was er ook een zekere mate van rust.
Nu alles weer open mag, komt alles weer in een stroomversnelling.
Veel van mijn collega’s en studenten zijn moe. Het lijkt iets collectiefs. We maken onszelf soms zo gek en draven maar door. Ik hoop dat we van de afgelopen tijd meenemen dat het leven ook een tempo lager kan, trager en saamhoriger. Afgelopen week was de preek ‘kom tot mij allen die vermoeid zijn en ik geef u rust’. Dat wens ik ons toe. Rust. Ik hoop dat het ons lukt dat te behouden.
En als laatste: we zijn er nog niet! Houd afstand, en zorg voor elkaar.
