Uit de raad | Bierkaai
Een dominee die ik ken zei ooit: ‘laat mij maar vechten tegen de bierkaai’. Daarmee aangevend dat het niet uitmaakt of je van te voren weet dat je zal verliezen. Maar dat je moet strijden voor wat recht is, voor je principes. Ook als je er zelf niet populairder van wordt. Afgelopen raadsvergadering had ik zo’n bierkaai gevoel.
Merendeel van de raad (behalve GroenLinks en ChristenUnie) stemde zonder slag of stoot in met de bouw van een groot nieuw appartementenblok op de Churchillweg en Spelstraat. Woningnood bleek het toverwoord.
Maar hoe zit het dan met leefbaarheid, met toekomstige bewoonbaarheid? Wij vonden, samen met omwonenden en GroenLinks, dat dit plan nog niet goed genoeg was. Een paar voorbeelden. Het is te massaal (hoog en breed) waardoor er weinig binnengebied en groen over blijft, dat wordt erg heet. Er wordt geparkeerd op de openbare weg terwijl de druk al hoog is. De kamers worden heel klein.
Om het beter te maken dienden we wijzigingsvoorstellen in waarvan ik van te voren wist dat ze niet zouden worden aangenomen. De Bierkaai was toch sterker. Maar toch …
We doen het. Omdat we onze principes en raadsuitgangspunten serieus willen nemen. Om te proberen recht te doen aan burgers die vechten tegen de bierkaai. Niet om de bierkaai sterker en rijker te maken.
