Uit de raad | Buurt(ver)binding?
27 april. Bij ons thuis gaat, letterlijk, de vlag uit. Aan de overkant van de straat verschijnt de eerste oranje decoratie. Langzaam maar zeker worden er ook wat tafeltjes en stoelen buiten gezet. Rond een uurtje of elf liggen in de voortuinen van diverse buren de vertrouwde kleedjes met vintage-pareltjes, kliko-waardige snuisterijen en alles wat daar tussen zit.
De buurkinderen racen langs op versierde fietsjes en spieden naar, voor hen nieuwe, Freek-Vonk-magazines, spannende plastic piratenmessen en andere collectors items. Het buurmeisje heeft haar viool uitgepakt en in de open koffer klingelen de muntjes zoals twee jaar terug op een volle markt.
We verlangden allen naar een volle Hoogstraat, waar mensen vanaf middernacht het mooiste plekje bezet hielden, 8-jarigen oranje pannenkoeken bakten en we in het zonnetje een bolletje ijs aten. Toch had deze Koningsdag ook wel wat moois, zo voor de voordeur. We zijn creatief geworden. En het is goed voor de buurtbinding.
We gaan nu langzaamaan versoepelen; er mag en kan meer. Enerzijds fijn; anderzijds ook spannend. Laten we vooral op een verantwoorde manier van onze vrijheid genieten. Heb oog voor elkaar nu we stap(je)sgewijs terug mogen naar “normaal”. Ik verlang heel erg terug naar een ouderwetse Koningsdag, hoewel ik hoop dat die versterkte buurtbinding wel een blijvertje is.
