Blogs per auteur

En dan opeens fiets je elke dag naar een plek waarvan je nooit had bedacht dat je er zou komen. De afdeling oncologie, kanker, van het ziekenhuis in Ede. Een week na het kerstreces zit ik aan tafel bij de arts. Er is een kwaadaardige tumor in mijn darm geconstateerd en die moet er uit. 

Even vooraf. Ik kom van ver boven de rivieren. Carnaval is mij niet met de paplepel ingegoten. Maar elk jaar probeer ik toch even de intocht in het Jollebergse land te bezoeken. De lol, de verbroedering tussen totaal verschillende mensen uit onze stad en de kleurrijke regenboogoutfits spreken me aan. 

Als ik ’s avonds van het gemeentehuis naar huis fiets is het nooit donker in de stad. Ik rijd langs flikkerende LED reclameborden en fel verlichte bushokjes. Midden in de nacht spuwen ze hun informatie de publieke ruimte in. Naast dat het mij afleidt tijdens het fietsen, verstoort het ook het nachtleven van dieren en kost het energie. 

Hoe zou onze stad er over 25 jaar uitzien? Een belangrijke, maar complexe vraag. En ik moet u eerlijk bekennen dat ik me bij 2045 nog niet zoveel kan voorstellen. Wat zag ons leven er 25 jaar geleden uit. Mobiel internet? Een illusie. Een elektrische fiets? En zelfs drie jaar terug. Online vergaderen, thuiswerken?

Een aantal weken geleden is mijn huis van buiten helemaal geschilderd. Niet omdat alle verf was afgebladerd of de kozijnen rot waren, maar omdat een goede huiseigenaar zorg draagt voor het huis, voor woongenot van nu en later.