Berichten geschreven door Monique Heger

Niet dat het wereldnieuws er nu zoveel mooier uitziet dan drie weken geleden……. Maar toch wil ik deze week graag weer een hoopvol stukje schrijven. Daar zijn een aantal redenen voor.

Er zijn van die weken dat stukjes makkelijk op het scherm verschijnen. Dit was niet zo'n week. Of het nou kwam door de oorlogsdocu over Oekraïne, de dood van Navalny, Israel, Gaza, schietpartijen. Of dichterbij berichten over jongeren die het leven niet meer aan konden? Vrienden die de diagnose kanker krijgen. Zo’n week heeft u waarschijnlijk ook wel. En dan maak ík me druk over gratis hondenpoepzakjes of te kappen bomen in een gemeenteraad!

Mijn hond Snuffel was in mijn vroegste jeugd de liefste hond van de hele wereld. Een hond nemen was de persoonlijke keuze van mijn ouders. Voor de gezelligheid en om de kids verantwoordelijkheid te leren nemen. Hoewel, als ik er aan terugdenk, mijn vader er het fitst van is geworden. 

“Maar hoe moet dat nu met Nederland?” Een vraag die ik regelmatig hoor na de afgelopen verkiezingen. In Wageningen hebben we nog redelijk hetzelfde gestemd als tijdens de raadsverkiezing, maar in de rest van Nederland lijken de verschillen uitvergroot.

Het wordt een spannende verkiezingsdag! Ook voor de gemeentelijke politiek. Want landelijke verkiezingen zullen voor u en mij, maar zeker ook voor en in de gemeente veranderingen teweeg gaan brengen.

Boszicht, Duinzicht. Zeer veelzeggende namen voor huisjes op Schiermonnikoog. Elk jaar trekken we als voltallige fractie naar dit prachtige eiland om een weekend lang te genieten van zon en zee (dit jaar ook van wind en regen).