Uit de raad | De ster die schijnt
Zaterdag pakte ik de trap en boorde een gaatje in het plafond. Niet mijn favoriete klus, maar het is gelukt. Zondagavond, op eerste Advent, straalt de ster voor het raam. Fijn dat er in de stad zoveel kerststerren te zien zijn – tekenen van hoop in letterlijk en figuurlijk donkere tijden.
Advent is verwachting: het kerstkind in de kribbe. Maar dat (ver)wachten is niet passief. Licht en liefde komen niet vanzelf. Daar moet je iets voor doen! Zoals het boren om de ster op te hangen, vraagt liefde ook om actie.
Ik lees in de Stad Wageningen dat er veel mooie dingen gaan gebeuren tot kerst, zoals maaltijden waar je kunt aanschuiven, bingo of de rouwen-en-vieren-kas (zie kerstsaamwageningen.nl). Veel Wageningers kiezen voor samen delen, voor actief op zoek gaan naar de ander. Top! Bijkomend voordeel: Liefde verdrijft de angst, staat in de Bijbel.
Elkaar zien en leren kennen helpt om te beginnen met liefhebben. In een wereld met zoveel angst en haat kan dat het verschil maken. Advent is een mooi seizoen om in te oefenen. Maar laten we beginnen met die ster. Haal er een bij de winkel om de hoek. Lampje erin en voor het raam. Laat licht stralen. Voor onszelf en elkaar.
Klein begin, grote impact.
