Uit de raad | IJsberen en Kraanvogels
Vrijdag strijken we neer op een camperplaats langs de Maas. Aangetrokken door de kraanvogel-gekte en mooi weer. Bizar eigenlijk dat we vorige week onze dikke jas en handschoenen aanhadden en nu buiten de stoeltjes hebben uitgeklapt. En hoewel ik op zo’n dag kan genieten van het zonnige weer, geeft het me ook een ongemakkelijk gevoel.
27 februari, is het de internationale dag van de ijsbeer. Een dag die ons bewust wil maken dat de aarde opwarmt en het leefgebied van de ijsbeer wegsmelt. Dat geeft me gevoelens van zorg en zelfs schuld. Want, hoe ik het ook wend of keer, ook ik ben onderdeel van die opwarming. Ik gebruik oa een dieselauto, plastic en eet vlees. Tuurlijk, ik draag mijn steentje bij met fietsen naar m’n werk, zonnepanelen, afval scheiden, minder tegels en meer bloemen in onze (buurt)tuin. Kleding (ver)koop ik 2de hands bij Emmaus of ‘Bas’.
Maar naast onze eigen bijdrage moet het fundamenteler anders. In onze kleding-, vlieg- of staalindustrie. Daarvoor hoop ik, tegen beter weten in, op dit kabinet. In Wageningen hebben we een goed biodiversiteitsplan aangenomen en blijf ik streven naar meer groen en minder stenen in elk (bouw)plan. En er zijn vele groene initiatieven. Zo proberen we hier bij te dragen aan een leefbare wereld.
Een paar kraanvogels gehoord vannacht. We rijden mijmerend huiswaarts: Hoe kunnen we het in Wageningen nog beter doen?
