Uit de raad | Woede en moed
Er zijn van die weken dat stukjes makkelijk op het scherm verschijnen. Dit was niet zo'n week. Of het nou kwam door de oorlogsdocu over Oekraïne, de dood van Navalny, Israel, Gaza, schietpartijen. Of dichterbij berichten over jongeren die het leven niet meer aan konden? Vrienden die de diagnose kanker krijgen. Zo’n week heeft u waarschijnlijk ook wel. En dan maak ík me druk over gratis hondenpoepzakjes of te kappen bomen in een gemeenteraad!
Soms komt ook bij een positief hoopvol mens ellende hard binnen. Woede over zoveel onrecht en leed. Kerkvader Augustinus zei rond 400 nChr: “Hoop heeft twee prachtige dochters, woede en moed. Woede over de dingen zoals ze zijn en moed om te geloven dat ze niet zullen blijven zoals ze zijn.”
Er is hoop! En door alles heen zie ik die ook. Mijn 86 jarige moeder die na een staar operatie weer kleuren ziet. Mijn eigen herstel. De krokussen in het veld. Mensen die nav mijn vorige stukje actief willen worden. Er is veel moois. Dat zouden ze ook eens op het journaal moeten laten zien!
Er is moed voor nodig om hoopvol te blijven kijken en in actie te komen. Er zijn zovelen die dat ook doen! Dat stimuleert! En dus pak ik de dingen op die in mijn invloedssfeer liggen. Bijvoorbeeld een goed armoedebeleid, ruimte voor opvang van vluchtelingen en behoud van groen in onze mooie stad.
