Uit de raad | Welkom Struisvogel
Deze vakantie heb ik me vier weken in de ‘struisvogelstand’ geprobeerd onder te dompelen tussen Duitse vakwerkhuizen, Bayerse lederhosen en Disney kastelen langs de romantische strasse. Het vredige leven daar stond in schril contrast met het nieuws dat over me heen stroomde, van oorlogen, overstromingen en bosbranden.
En ook dichtbij was er zoveel verdrietig nieuws. Een yoga lerares die omkwam, twee lieve kennissen die veel te jong de diagnose kanker kregen. Energieprijzen die verveelvoudigen en boodschappen die duurder worden. En zo hebben we allemaal onze eigen zorgen en verdrietige verhalen.
En toch… in al deze misère werden er ook weer kinderen geboren, zijn er mensen getrouwd en groeide
er graan, bloemen en groenten op de Eng. En we hebben mensen welkom mogen heten in ons Wageningse midden: studenten, asielzoekers, nieuwe inwoners, een nieuwe griffier voor de raad. Er was een mooie cultuur zomer, ik zag kinderen muziek maken op straat. Gebeurtenissen groot en klein waar ik blij van word.
Er is een mooie tekst in de bijbel die mij altijd helpt: Wees blij met wie blij is, heb verdriet met wie verdriet heeft. Laten we er voor elkaar zijn, in goede en slechte tijden. Vieren en troosten.
Ik ga als raadslid de komende weken ook weer aan de slag. De kop weer boven het zand. Oplossingen
zoeken in moeilijke situaties en successen vieren. Maar vooral samen blijven zoeken en opkomen naar
wat goed is voor onze stad.
