Uit de raad | Samen - Urgent of belangrijk
Mijn bureau ligt bezaait met tientallen briefjes en post-its. De mailbox stroomt over. Nog een week en dan is het eindelijk vakantie. Aan het eind van een raads- en onderwijsseizoen loopt de druk elk jaar op.
Ik deelde dit met een collega: waarom die stress?! Zij legde mij de Eisenhower matrix uit. “Wat belangrijk is, is zelden urgent en wat urgent is, is zelden belangrijk.” Herkenning. Ik, of mijn omgeving, máken dingen urgent. Die motie, dat nakijkwerk, die mail. Zijn deze dingen echt zo belangrijk? Kunnen ze echt niet wachten tot ik mijn oude vriendin heb bezocht of die student even bel die het moeilijk heeft. Urgent slokt me op en daardoor doe ik niet wat belangrijk is. Dat voelt schuldig.
Bij het bespreken van de jaarplannen van de gemeente bekroop me ook dat gevoel. Veel ambtenaren ervaren werkdruk. Het college vraagt om extra mensen. Dat is prima als dat helpt om de belangrijke dingen beter te doen. Maar doen we dat dan ook echt? Of zijn we bezig met urgente ambities die leuk zijn? Ik heb de wethouder gevraagd om een lijst met ambities die misschien even kunnen wachten. En als raad is het onze taak goed na te denken of iets echt belangrijk is voor we dingen steeds urgent maken!
Voor nu gaan ik en mijn collega’s even wat rust opzoeken. Aan wateren of groene weiden. Ik hoop dat het u ook gegeven is dat te kunnen doen. Lekker. Belangrijk.
