Uit de raad | Maximale Hoop
Kijkt u sport op tv? Ik wel. Dat is een van mijn ‘guilty pleasures’. Afgelopen zondag stond ik te springen voor de tv bij de laatste rondes van de Formule 1. Mogelijk heeft u het ook beleefd? De teleurstelling bij de start, het gevoel van onrecht na de eerste bocht, de ontzetting na weer een snelste ronde van Hamilton. En toen, de climax.
De strategische bandenwissels en de mazzel van de crash. En toen de ultieme laatste kans. De inhaalactie van Max in de laatste ronde en het succes. In de analyse achteraf in de F1 podcast beschreef Jan Lammers de gevoelens van Max tijdens de race. ‘Hij bleef het gevoel houden dat hij zou gaan winnen. Die hoop bracht hem de winst.’
Ik vond dat intrigerend. Hoe houd je hoop als alles zo verloren lijkt? Wat zijn de lichtpuntjes waar je die hoop dan uit put. Nu de avondklok wordt verlengd, kerst met een beperkt aantal mensen mag worden gevierd, scholen eerder dicht gaan. Als er geen eind lijkt te komen aan deze tijd.
Dan worden op zondag de kaarsen aangestoken. Het is advent. En kerst. Er is hoop. Het licht dat schijnt in de duisternis. En in de natuur zie je het ook: de dagen worden langzaamaan weer langer. Daar word ik blij van. Ik wens u de vasthoudende hoop van Max toe.
Gezegende kerstdagen.
