Uit de raad | Nederig
Participatie en meedenken is een goed ding. Het betrekt u en mij bij besluiten van algemeen belang. Zoals bijvoorbeeld de visie op de stad of de verkeersveiligheid in onze buurten. We hebben een actieve stad, waar mensen graag meedenken over wat er speelt. Dat is fijn. Maar soms is het ook goed dat we niet elke beslissing met 40 duizend Wageningers nemen.
We hebben 17 miljoen bondscoaches, hoor je wel eens als we het over de opstelling van het Nederlands elftal hebben. Het zit in onze aard om een mening te hebben. Maar durven we het met de nieuwe Corona regels aan om ‘nederig’ te zijn? Zoals Tom Dumoulin plotseling een ‘nederige’ meesterknecht werd in de Tour de France. Hij accepteerde dat hij niet voor eigen belang zou gaan maar maakte zich ondergeschikt, omdat dat beter was voor het hele ‘team’. Uiteindelijk verloor het team het in een individuele tijdrit.
Zelf geloof ik in een hogere Baas is. Die de wereld nederig diende. Nederigheid en acceptatie zijn deugden die mijns inziens ondergesneeuwd zijn in onze individuele, prestatiegerichte samenleving. Goed om deze weer eens af te stoffen, en een ‘teamplayer’ te zijn. Zodat we samen ‘over’winnen.
