Uit de raad | Inclusieve Regenboog
Ik vind het heel moeilijk om inclusief te zijn. Om een mening te horen van mensen waar ik het echt, hartgrondig, niet mee eens ben. Om daar ook ruimte voor te geven. Om te luisteren zonder direct oordeel. Dat is een uitdaging, maar toch begint daar voor mij democratie.
De afgelopen weken is er een scherpe discussie gevoerd over de Nashville-verklaring. Betekent inclusief ook inclusief voor deze statements? Mijn antwoord daarop is ja. In Nederland mogen we verschillend denken. Dat is een grondrecht. En daar ben ik blij mee. We hebben een diversiteit aan religieuze instellingen en aan politieke partijen, en dus aan meningen. Dat maakt ons land kleurrijk!
Maar vrijheid van meningsuiting komt ook met een verantwoordelijkheid om na te denken over consequenties van onze mening. Soms is het beter even niet te spreken, of om eerst eens te begrijpen wat iemand echt bedoelt. Met een simpel ‘stom’, ‘achterhaald’ of ander oordeel komen we in ieder geval niet veel verder. Daarmee sluiten we die ander uit. En dat is niet zo handig als je inclusief wilt zijn.
Maar laten we een diversiteit aan meningen koesteren. Met respect voor elkaar begint een inclusieve samenleving, met een plek voor iedereen. Dan zijn we het echt waard regenbooggemeente te zijn.
